Yukarıdakı örneği birlikte uyguladıysak, ASP programına İçindekiler listesini çıkartması için verdiğimiz dizinin içerdiği dosya sayısına bağlı olarak, programın çalışması epey uzun süre alacaktır. 20 saniyenin üzerinde beklemenin bir yüzyıla yakın etki yaptığı günümüz Internet ziyaretçisi için bu süre çok uzun görünebilir. Ziyaretçimize, sözgelimi Browser programının donmadığını, veya Internet bağlantısının kesilmediğini belirtebilmek için, “Lütfen bekleyiniz!” mesajı vermek yerinde olabilir. Yukarıdaki örnekte bunu aynı sayfa içinde yapma imkanımız vardı; çünkü programımız tabir yerinde ise ziyaretçiyi bu sayfadan alıp, başka bir sayfaya götürmüyordu.
Oysa Web uygulamamızın akış planı öyle gerektirebilir ki, ziyaretçimizin bir talebini karşılayabilmek için ona “Lütfen bekleyiniz!” mesajını ne hareket ettiği, ne de gittiği sayfada veremeyiz. Bunun için bir “ara” sayfa gerekebilir; bir tür “Lütfen bekleyiniz!..” sayfası.
Bu örnekte böyle bir sayfa yapacağız; ancak bu amacımızı tek sayfa karşılamayacağı için, ortaya iki sayfa çıkartacağız. Şimdi şu kodu bekle01.asp adıyla kaydedin:
<% Response.Buffer = True %>
<HTML>
<% mesaj = Server.URLEncode("Arzu ettiğiniz iş yapılıyor.. Lütfen bekleyiniz") %>
Burada ASP kodunun tümü işlemeden, ortaya çıkan HTML’in ziyaretçinin Browser’ına parça parça gönderilmesini önlemek amacıyla Response nesnesinin .Buffer metodunun True (doğru) olarak belirlendiğini görüyorsunuz. Programın kullanacağı mesajın, mesaj adlı değişkene atandığına dikkat edin. Bu sayfanın tek işlevi ise Response nesnesinin .Redirect metodu ile bekle02.asp sayfasını çağırmaktan ibaret. Başka bir deyişle bekle01.asp, gerçekte Browser’ın yüzünü bile göremeyecektir!
Biraz sonra kendisine üç değişken verilmesini bekleyen bekle02.asp programı yazacağız. Nitekim bekle01.asp’nin içinde üç değişken değeri belirleniyor; ve bunlar bekle02.asp’ye URL-GET metodu ile “yazılıyor.” Burada GET metodu ile bir bir sayfaya veri gönderme tekniğini hatırlayalım. Bir Form’un Server’a veri gönderme metodu GET ise, Form’dan (veya sayfadan URL yoluyla) derlenen verilerin “değişken=değer” çiftleri halinde ve çiftlerin arasında & işareti konularak gönderilir. Bu yöntemi, HTTP yoluyla Browser nasıl kullanıyorsa, biz de istediğimiz anda kullanabiliriz. Burada;
şeklindeki ifade de sayfa adından sonra konan soru işareti, Server’a bu bilgi kümesinin bu sayfaya iletilmesi komutunu vermenizi sağlar; bir bakıma Server’a “Şu bilgileri al; bekle02.asp sayfasına ver!” demiş oluyoruz. Bu bilgiler hatırlayacaksınız, Server’da Request nesnesinde tutulur; eşittir işaretinin önündeki kısım değişken, arkasındaki kısım ise değer sayılır.
Dedik ki: bekle02.asp kendinise üç değişken verilmesi beklemektedir. Bunu sağlayan nedir? Resquest nesnesinden alınıp, bu sayfanın içindeki değişkenlere atanan üç değer bulunması. bekle02.asp’yi de yazalım:
Daha önce yazdığımız bekle01.asp, ziyaretçiyi bekle02.asp’ye yönlendirirken ona üç “değişken=değer” çiftti gönderiyor; bekle02.asp bunları Request nesnesinden alarak, kendi değişkenlerine atıyor. Bu üç değişkenini inceleyelim.
·Bu sayfanın yerini alacak olan hedef sayfa veya ziyaretçinin Browser’ına gönderilecek yeni sayfanın adresini, GONDER_URL değişkeni belirliyor.
Bu programları çalıştırdığınızda ziyaretçinin Browser’ında üç saniye süreyle “Arzu ettiğiniz iş yapılıyor.. Lütfen bekleyiniz!” yazısı görüntülenecek; daha sonra Browser’a index.htm sayfası gönderilecektir. Bu iki programı kendi ihtiyaçlarınıza uyarlamak isterseniz, sözgelimi bir veritabanının güncellenmesi sırasında veya benzeri bir muhtemel gecikme durumunda, ziyaretçiye durumu bildirmek için, köprüyü bekle01.asp’e verebilirsiniz; asıl hedef URL’i ise bekle01.asp’de verebilirsiniz.
Bugün 161 ziyaretçi (250 klik)
www.bilisim-egitim.tr.gg
